Όλοι μας έχουμε θετικά και αρνητικά που θα ήταν καλό να τα δούμε και να τα αγκαλιάσουμε. Επίσης, συναντάμε πολλά φίδια στη ζωή μας, πρέπει να δυναμώσουμε τόσο ωστε να πολεμάμε όσο γίνεται περισσότερα ή να μην μας τρομάζουν.
Η εισαγωγή ίσως λίγο άκυρη για το θέμα που θέλω να αναπτύξω, αλλα μου άρεσε και είπα να την κρατήσω.
Πήγε να συνδεθεί με τις παραξενιές, αλλά δεν κολλάει τόσο. Η παραξενιά μου σχετικά με το Monacrico, είναι κάτι πολύ απλό. Κάποιοι θα με κορόιδευαν και που το αναφέρω.
Δεν θα ήθελα να αγοράσεις ένα κόσμημα μου και να το φυλάξεις
μια για πάντα στην συρταριέρα σου, χωρίς να έχει χρήση.
Θα ήθελα πριν προβείς σε αγορά, να το σκεφτείς. Μπορείς να πάρεις τον χρόνο σου, αφου θα είναι χειροποίητο από τα χεράκια μου, λογικά θα μπορώ να το ξανακάνω σε περίπτωση που εχει εξαντληθεί.
Η ψυχή τους των αντικειμένων είναι απόκτημα από τον χρήστη
ή μπορεί να είναι το αποτύπωμα του δημιουργού.
Προσπαθώ να έχω μία ιδιαίτερη σχέση με τα υλικά αντικείμενα. Νιώθω ότι έχουν και αυτά ψυχή. Όταν κάποιο αντικείμενο σε συντροφεύει ή σε εξυπηρετεί για χρόνια, λογικά θα έχεις δεθεί συναισθηματικά μαζί του. Ποσο εύκολο σου είναι να το αποχωριστείς και να το δώσεις;
Σε αυτή μου την σκέψη, βασίζεται η επόμενη θεωρία.
Τέτοια κοσμήματα θέλω να δημιουργώ!
Κοσμήματα που έχουν ψυχή.
Δεν θέλω απλά ένα κόσμημα φυλαγμένο με όλα τα άλλα. Θέλω να δημιουργώ το μονάκριβο σου κόσμημα.